مدح و ولادت امام حسن مجتبی علیه‌السلام
حـالا که آسـمـان دمِ بـاران گرفته است طبـع سـرودنـم چـقـدر جان گرفته است از این طـراوتی که پر از عطر نام توست دور و بر مرا گـل ریحـان گرفـته است ممـنونـم از کـرامـت تو، زندگی من… از لطف بی حدت سر و سامان گرفته است از دسـت بـا کـرامـت تـو سـالیـان سال دستان خالی ام چقـدر نـان گرفتـه است ای مــهـربـان شـهـر مــدیـنـه امـام من یـا ایـهـا الـعزیز، عـزیـز خـدا “حـسن” هـر واژه ای که لایـق مدحت نمـی شود هر جمله ای که در خور وصفت نمی شود هر کس که شعر گفت نظر کردۀ تو نیست مضمون تو به هر کسی قسمت نمی شود امـشـب بـیـا و حال مـرا رو به راه کن آقـا اگـر بـرای تـو زحـمـت نـمـی شـود بـانـی سـفــره هـای شـلـوغ مــدیـنــه ای یـک بـار هم سرای تو خلوت نمی شود تـو قـهـرمان جـنگ جمـل بوده ای ولی از این حماسه های تو صحبت نمی شود اسـطـورۀ شـجـاعـت و قـدرت امام من یـا ایـهـا الـعزیز، عـزیز خـدا “حـسـن” دسـت کـریـم تـو چقـدر بـی نـظیـر بـود دنـبـال مـردمـان غـریـب و فـقـیـر بـود با دست خالی یک نفر از پیش تو نرفت از بس کـه خیـر مرحمت تـو کـثیر بود یک بار هم خودت به غذا لـب نمیزدی امـا تـمـام شـهـر ز دسـت تـو سیـر بـود لحـن صدای تو همه را جذب کرده بود از بسکه طرز صحبت تو دلـپـذیر بود از بـردباری ات چـه بگـویم که دشمنت حتی از این صبوری تو سر به زیر بود ای انـتـهـای جـود و کـرم ای امـام مـن خـورشـیـد را جـمال تـو بیکار مـی کند مـهتـاب بـی تـو میـل شـب تـار مـی کند تـو آمـدی و روزۀ خـود را عـلـی فـقط با بوسـه بـر لـبان تـو افـطـار مـی کـنـد تو هـستی آن کریم که اموال خویش را هـر سـال با رضای خـود ایثار می کند مــن از تــبـار مـیـثـم تـمـارم، عـاقـبـت عـشقـت حـوالـه ام بـه سـر دار مـی کند ایـن خصلت تو که به گدا رحم می کنی گـاهی فـقـیر را چه طلب کـار مـی کـند لـطف تو هـسـت شـامل حـالم امـام مـن یـا ایـها الـعزیـز، عـزیـز خـدا “حـسـن” شـهـر مـدیـنـه از قـدم تـو مـنـور اسـت زیـبایـی تـبـسـمـت از جنس کوثر است یک جلوه از نگاه تـو یعنی خود بهشت حتی بهشت هم ز نسـیمت مـعطر است قـدری قـدم بـزن سر ایـن کوچه و ببین دنبـال تو فرشتـه پیِ بال و شهـپر است روی خوشت مکارم الاخلاق دین ماست با خلق و خوی تو شده کافر خدا پرست بـا یـاد قبـر خاکـی و بـی زائـرت بـبیـن چـشمان عـاشقان و مریدان تو تر است ای غصـه دار کـوچـه و سیـلی امام من یـا ایـها الـعـزیـز عـزیـز خـدا “حـسـن” |